Гэгээн нас яруу найргийн тэмцээний гуравдугаар байрын шагналт Б Мєнхтуяа
Алдаа
Чихэр єгєєд ижийгээ чи нэг удаа хуурч болно Чихэнд нь ээмэг зvvлгээд нvд хужирламаар гангарааж болно
Амттай vгсээр ижийгээ чи тэжээж болно
Ааш нь хvрхээрээ нvvрээн буруулаад зандчиж болно
Хєгширчихєєєд зєнчихсэн гэж хашигчаж болно
Хєх монголын хаврын салхи шиг ааштай гэж зандчиж болно
Хэзээ нэгэн цагт єєрийгєє чи хєгшрєхгvй гэж бодвол
Хэн ч бай дээрхийг хэрэгжvvлж бас болно
Нартад чихэр жимсээр хуурахдаа сэтгэлийн тордохоо мартчихсан
Намтар буяныг нь дуудахдаа нэрийг нь хасаад эх болгочихсон
Тоонот гэрийнхээ нємєрт чимээгvйхэн нуугдуулж байхдаа
Тоост хорвоогийн салхийг босготой нь зєрvvлээд зааглачихсан
Хаш чулуун эрдмийн зvйлээр биеийг нь чимэхдээ сэтгэлийн марчихсан
Харсан зvгтээ яв гэгчээр vрээрээн саатуулаад хориглочихсон
Хамаг баярын бэлдэж єгчихєєд шинийн нэгэнд нь оройтоод золгочихсон
Харийн хvнд сэтгэлээ єгчихєєд єєрєєсєє илvv ижийгээ шаналагсан
Балгасан зvйлээ шингээж чадалгvй ижийдээ хэдэн vг хаяласан
Барцадтай ял барцадтай унахдаа ижийгээсээ нуугаад ээмгийн ламбардчихсан
Хорвоогийн тоосыг хєдєлгєж явна гээд зугаа цэнгэлд толгойгоо алдахдаа
Хором болгон хайралсан сэтгэлийн худал гээд хєсєр хаячихсан
Эх нутаг ижийгээ орхиод одсон тэр хоёр нvдгvйтэй адил тvvний зовлонгийн ойлгоод нэг цохь
Ээждээ эрхэлж байсан цагаа сангалзахгvй бол тэр дурсамжгvй тэй адил тул тvvнийг хоёр цохь
Инээд цалгисан бага насандаа хэр ихээр зовоосноо мартвал тvvнийг нам цохь
Иргэж хардаггvй энэ орчлонд эхийгээ мартвал тvvнийг vхтэл нь цохь